Πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο , μεγάλο άγχος για τους μικρούληδες φίλους μας που έρχονται για πρώτη φορά στο Nηπιαγωγείο. Παιδιά που για πρώτη φορά περνούν την πόρτα του Νηπιαγωγείου βιώνουν έντονο στρες που τους δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα. Ο φόβος του αγνώστου, ο αποχωρισμός από τους γονείς, η νέα κατάσταση, η απώλεια της αίσθησης της μοναδικότητας που είχε στο σπίτι αποτελούν για το λιλιπούτειο μαθητή πρακτικές και συναισθηματικές δυσκολίες, που σηματοδοτούν το πέρασμά του από το σπίτι στο σχολείο. Και ενώ «κάθε αρχή και δύσκολη», ο χρόνος προσαρμογής κάθε παιδιού στο σχολείο είναι διαφορετικός: από λίγες ώρες μέχρι λίγες εβδομάδες.
Για το λόγο αυτό εκπονήθηκε ένα πρόγραμμα ομαλής μετάβασης με μία σειρά δραστηριοτήτων.  Κάποιες από αυτές παρουσιάζονται ενδεικτικά παρακάτω :

Πρώτη μέρα και παίξαμε ένα παιχνίδι γνωριμίας με μπάλα, πετώντας την ο ένας στον άλλον και λέγοντας το όνομά μας.

Για πρώτη φορά είπαμε να κατασκευάσουμε με τα τουβλάκια κάτι όλοι μαζί.

Ζωγραφίσαμε την πρώτη  μας ζωγραφιά για το νηπιαγωγείο , επιστρατεύοντας την φαντασία μας  και πολλά χρώματα!!!

                                                                                          Ο Βατραχούλης

Μας επισκέφθηκε ένας ντροπαλούλης Βατραχούλης και μας μίλησε για το πόσο φοβόταν την πρώτη μέρα στο σχολείο , την αγωνία που είχε και τη μαμά του που τον περίμενε στα κάγκελα με μία υπόσχεση. Στη συνέχεια πήραμε κι εμείς μία ζωγραφιά του βατραχούλιη στο σπίτι , την δείξαμε στους γονείς μας , την χρωματίσαμε , ακολούθησε συζήτηση και μας έδωσαν μία ευχή για να τον επιστρέψουμε πίσω ώστε η ευχή τους  να μας συνοδεύει όλη τη σχολική χρονιά!

 

Φιλάκι στο χεράκι

Διαβάσαμε στην τάξη το παραμύθι Φιλάκι στο χεράκι  που αναφέρεται επίσης στο άγχος του αποχωρισμού του παιδιού την πρώτη μέρα από τη μητέρα του και πως τελικά με συζήτηση και ένα φιλάκι στο χέρι από τη μαμά κατάφερε  να το ξεπεράσει δειλά δειλά και να ζητήσει  το ίδιο να πάει στο σχολείο. Πρόκειται για μία ιδιαίτερα συγκινητική ιστορία που άγγιξε τις μικρές ψυχούλες και κάποια ματάκια βούρκωσαν κάνοντας την σύνδεση με τη δική τους μαμά.  Αποφασίσαμε να κάνουμε μία κατασκευή με το χεράκι μας και ένα φιλάκι για να το δώσουμε στη μαμά να το κρατάει κοντά της για να θυμάται πόσο πολύ την αγαπάμε και να μη στεναχωριέται που είμαστε σχολείο.  Τι νομίζετε; Είμαστε πολύ δυνατά παιδιά!

                                                                                 

Την επόμενη μέρα επιστρέψαμε σχολείο με ένα χρωματιστό φιλάκι αποτυπωμένο στο χέρι μας από τη μαμά!

Και στις δύο δράσεις,  τόσο με τον Βατραχούλη όσο και με το Φιλάκι στο Χεράκι υπήρξε εμπλοκή των γονέων μετά από ενημέρωση δική μας μέσω e-mail , αλλά και με παρότρυνση των παιδιών που πήγαν στο σπίτι τους την κατασκευή.

Μία εκδοχή του παραμυθιού στο YouTube

https://youtu.be/VWl189EggwA?feature=shared

                                                                                           Προτάσεις γονέων

Ζητήσαμε από τους γονείς και λάβαμε πολύ ωραίες και πρωτότυπες ιδέες δραστηριοτήτων για την ομαλή μετάβαση στο νηπιαγωγείο τις πρώτες μέρες τις οποίες θα εντάξουμε σταδιακά σε διάφορα προγράμματα που θα τρέχουν καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς.  Ξεχωρίσαμε δύο για τώρα:

1) Μιλήσαμε για τον εαυτό μας  : Αντιστοιχίζοντας τον αριθμό  κουκκίδων που τύχαιναν στο ζάρι,  με τον αριθμό κουκκίδων που αντιστοιχούσε στο εικονογραφημένο έντυπο , απαντούσαν σε ερωτήσεις προσωπικών προτιμήσεων.

2) Ζητήσαμε από τα παιδιά να φέρουν το αγαπημένο τους παιχνίδι στο σχολείο και με  αυτή την αφορμή αυτό να μιλήσουν για τον εαυτό τους .

 

Την επόμενη μέρα μετά από e-mail που εστάλει στους γονείς , τα παιδιά ήρθαν στο σχολείο κρατώντας το αγαπημένο τους παιχνίδι . Ο ενθουσιασμός τους ήταν μεγάλος . Ανυπομονούσαν πότε θα έρθει η σειρά τους για να το παρουσιάσουν στους φίλους τους και να απαντήσουν σε ερωτήσεις που τους έκαναν οι συμμαθητές τους.

                                                                                            Λάκης ο Αλεπουδάκης 

Ένας απρόσμενος επισκέπτης ήρθε στο σχολείο μας ο Λάκης ο Αλεπουδάκης!

Μας μίλησε διστακτικά για τον εαυτό του,  για το πόσο φοβάται την πρώτη του μέρα στο σχολείο κα ότι προτιμούσε να καθίσει σπίτι του. Επίσης πέρα από το άγχος αποχωρισμού από την μητέρα του, τον απασχολούσε και το ότι δεν έχει κανέναν φίλο σ’ αυτό το καινούργιο σχολείο . Εμείς προσπαθήσαμε να τον καθησυχάσουμε δίνοντάς του συμβουλές και ψιθυρίσαμε  καθησυχαστικά λογάκια  στο αυτί του,   αφού πρώτα παρουσιάσαμε τον εαυτό μας και του συστήθηκαμε .  Του εξηγήσαμε τι κάνουμε στο νηπιαγωγείο, τις καθημερινές ρουτίνες,  τι κάνουμε στην παρεούλα , πως παίζουμε στα κέντρα ενδιαφέροντος,  τους κανόνες που έχουμε θεσπίσει μέχρι στιγμής όλοι μαζί για την εύρυθμη λειτουργία των γωνιών απασχόλησης , πως παίζουμε στο διάλειμμα και τον ξεναγήσαμε στους χώρους του σχολείου.

 

Τα παιδιά στο σπίτι μαζί με τους γονείς τους φτιάξανε στιχάκια για το Λάκη τον Αλεπουδάκη.

                          Το Δέντρο της Συμφωνίας μας  

Στην ολομέλεια όπου μαζευόμαστε για τις καθημερινές ρουτίνες,  αλλά και για να συζητήσουμε ή να παρουσιάσουμε τα θέματα που επεξεργαζόμαστε ,δημιουργήθηκε μία κατάσταση προβληματισμού καθώς όλοι θέλαμε να μιλήσουμε χωρίς να περιμένουμε τη σειρά μας , πεταγόμασταν και μιλάγαμε όποτε θέλαμε και όπως φαντάζεστε έγινε ένας χαμός!

Προβληματιστήκαμε, συζητήσαμε και καταλήξαμε σε κάποια συμπεράσματα που συμφωνήσαμε όλοι να εφαρμόσουμε σφραγίζοντας την συμφωνία μας με το αποτύπωμα της παλάμης μας. Για να τα θυμόμαστε ,αφού δεν ξέρουμε να διαβάζουμε,  μαζί με την κυρία μας βρήκαμε κάποιες εικόνες να μας το θυμίζουν , αλλά φτιάξαμε και δικές μας ώστε να οπτικοποιήσουμε αυτές τις οδηγίες,  συμβουλές.
Υπήρχε ήδη ένα δέντρο στο ταμπλό από πέρσι , και μίας και έχουμε φθινόπωρο σκεφτήκαμε να μεταμορφώσουμε τις παλάμες μας σε φθινοπωρινά φύλλα , σχεδιάζοντας τα νεύρα που έχουν όλα τα φύλλα στην πίσω όψη τους και το ονομάσαμε το Δέντρο της Συμφωνίας μας. To δέντρο με τα φυλλαράκια μάλιστα ήταν και πρόταση γονέα στα πλαίσια της ομαλής μετάβασης.

 

Έτσι ολοκληρώθηκε αυτό το πρόγραμμα μετάβασης που κράτησε τρεις εβδομάδες.